۱۳۸۶ شهریور ۳۱, شنبه

دیواری غیرقانونی

جمعه هشتم اسفند ماه ۱۳۸۲ نوشته‌ی: کنت لوتی برگردان: محمد افراسیابی دیواری كه اسرائیلی‌ها مشغول به بنای آن هستند هم تجاوزی است آشكار علیه حقوق ملی و هم تحقیری است نسبت به كلیه‌ی ملل ساكن منطقه‌ی خاور میانه. بخش سیاسی این تجاوز بنا به پیشنهاد مجمع عمومی سازمان ملل متحد در حال حاضر در دادگاه بین المللی هاگ، مورد بررسی است. تصمیم نهائی این دادگاه می‌تواند مؤید غیر قانونی بودن عمل بنای دیوار باشد. اما اسرائیل، كشوری كه بارها مصوبات سازمان ملل را نادیده گرفته و آن‌ها را نقض كرده است، صلاحیت این دادگاه را در مورد رسیدگی به قضیه احداث دیوار، به رسمیت نمی‌شناسد. و لذا حكم صادره را نفی خواهد كرد. این بار نیز اسرائیل با حمایت آمریكا، حقوق بین‌الملل را زیر پا خواهد گذاشت. آریل شارون و دولت دست راستی‌اش در بیتالمقدس دیوار كذائی را حفاظی علیه ترویرست‌ها و داوطلبان مرگ‌های انتحاری قلمداد كرده و با این استدلال، خود را در نادیده گرفتن موازین حقوق بین الملل محق معرفی می‌كند. استدلال سازمان ملل این است كه اسرائیل مجاز به احداث هر نوع بنائی در خاك خود می‌باشد، اما احداث دیوار مورد بحث نه در خاك اسرائیل، كه بخش اعظمش در سرزمین‌های اشغالی متعلق به فلسطینی‌ها در حال كشیده شدن است. احداث این دیوار موجبات تداوم اشغال سرزمین های فلسطینی را فراهم كرده و سبب تكه‌تكه شدن، ایزوله گردیدن، تخریب و نهایت فقر مردم ساکن آن بخش از سرزمین‌های اشغالی خواهد شد كه قرار است روزی تبدیل به كشور فلسطین شود. در چنین كشوری هیچ فردی امكان تامین معاش خویش را نخواهد داشت. تشبیه این دیوار به <بانتوهای> آفریقای جنوبی بی‌مناسبت نیست. فلسطینیان به مناطق مجزا و دور از هم افتاده‌ی بخش‌های اشغالی هل داده می‌شوند تا موجبات وابستگی كامل امور معیشتی آنان را به نیروهای اشغالگر، به ویژه در امور بهداشت و درمان، آموزش‌وپرورش، آب و اداره‌ی زمین‌های زراعی بیش از پیش فراهم سازند. موقعیتی شیبه به دوران برده‌داری در حال شكل گیری است. بخیل رده گان فاقد كار و محروم از حقوق حقه‌ی خویش، برای زمانی كه تشكیل اسرائیل برزگ به واقعیت به پیوندد. شارون معتقد است احداث این دیوار با طول ۷۰۰ كیلو متری‌اش، موجبات امنیت را در داخل کشور اسرائیل فراهم خواهد ساخت. ولی اقدامات انتحاری هفته‌های اخیر نشان می‌دهد كه هرگز نمی‌شود خود را در مقابل كسی كه برای رسیدن به هدفش حاضر به قربان كردن جان خویش نیز هست، حفظ نمود. این‌گونه بمب‌گذاری‌ها و عملیات تروریستی وحشتناك تا زمانی كه زمین فلسطینیان در اشغال نیروهای اسرائیل است، ادامه خواهد داشت. این واقعیتی است كه همه، به استثنای آرین شارون و دولتش به آن اذعان دارند. نخست‌وزیر اسرائیل در این توهم است كه در درون دیوار و سیم‌های خاردار و با مهجور ساختن فلسطین ها، امنیت را برای اسرائیلیان به ارمغان خواهد آورد. او می‌خواهد بعدنً كلیه‌ی امور حمل‌ونقل بین كشور اسرائیل و آن بخش از سر زمین‌های اشغالی را كه برای ایجاد كشور فلسطین در نظر گرفته شده، مورد كنترل دقیق قرار دهد. در عمل به این معنا كه آن عده از مردم فلسطین كه در كشور اسرائیل به كار مشغولند و امكان آمدورفت روزانه را به منزل خویش ندارند، در طول روزهای هفته مجبور به اقامت در اسرائیل شوند. به دیگر سخن، او می‌خواهد محل كار آن‌ها را مبدل به زندانی كند فلسطینیان كارگر فقط در ایام مرخصی آخر هفته امكان خروج از اسرائیل را دارا باشند. و بدین طریق زندگی و بقای فلسطینی‌ها خصوصن از نظر انجام امور معیشتی خویش كاملن وابسته به قدرت اشغالگر شود. اسرائیل امروزی با داشتن پروژه‌ای، هر چند كند و دراز مدت، در صدد اخراج افراد غیر اسرائیلی به كشور فلسطین و یا كشورهای عرب همسایه، در صدد یكسان سازی نژادی ساكنین سرزمین اسرائیل است. شارون در تدارك بنیاد رؤیایی مالیخولیایی است، كه اگر از جانب دیگر ملت‌هایی كه در این قضیه سهمی دارند، عنوان می‌شد، او برچسب درشتِ عنوانِ نژاد پرستی و تضییع حقوق ملی و دیكتاتوری را بر ایده‌های آنان می‌زد. ایده‌ای كه كلن مردود و غیر قابل قبول است. ولی این سیاست مبتنی بر نقض و نادیده گرفتن حقوق بین‌الملل باحمایت كامل آمریكا ادامه خواهد یافت. آنكس كه جرئت تغییر دیدگاه موجود را به خود بدهد و یا دارای قوه‌ی تخیل كافی جهت تغییر افراد موثر در حل مشكلات موجود را داشته باشد، به وسعت این تفكر نژاد پرستانه پی خواهد برد. و اطلاق لفظ راسیست به آنان (شارون و همكارانش) با این رویه‌ی سیاسی كه تا كنون در پیش داشته‌اند، خیلی هم بی مناسبت نخواهد بود. مدارك موجود در دادگاه دیروز با این پیام شارون كه او حاضر به مذاكره با رهبران كنونی فلسطینی نیست، تكمیل شد. این پیام متناقض است با برنامه‌ی صلح موسوم به "نقشه‌ی راه". پیامی خشن و نامناسب از جانب شخصی كه تا بحال از هیچ‌گونه تلاشی برای گذاردن چوب لای چرخ ِروند صلح، خود داری نكرده است.