وقنی دموکراسی نهادینه می‌شود

داستان جالبی است. در تابستان گذشته، یکی از مدل‌های معروف سوئد بهنگام راننده‌گی با سرعت ۱۴۰ کیلومتر، در جاده‌ای که حد اکثر سرعت مجاز در آن ۷۰ کیلومتر بوده است، توسط پلیسی متوقف می‌گردد. اما پلیس مربوطه، جرم مشهود راننده‌ی متخلف را نادیده گرفته، نه او را جریمه‌ می‌کند و نه گواهی‌نامه‌اش را توقیف.

رفتار غیر متعارف پلیس، سبب شگفتی Andrea Felldin هم‌کار و هم‌سفر مدل، که بغل دست او نششته بود، می‌گردد.

فردای آن روز Andrea Felldin ماجرا در وبلاگش بنام Real Life با گذاشتن عکسی از پلیس و راننده منتشر می‌کند.

Monica Mimerدادستان مستقر در واحد رسیده‌گی به جرایم ناشی از عمل پلیس، امروز دستور تحقیق در مورد قضیه را مورد صادر کرده است.

به نقل و تلخیض از روزنامه‌ی Corren

با خواندن بالا دفاعیه‌ی آقای علی بافکر، از کردان، وزیر معزول احمدی‌نژاد، ذهنم را بخود مشغول کرد. نماینده‌گان مورد تایید خود حاکمیت، وزیری را بدلیل نداشتن شایسته‌گی، از وزارت عزل کرده‌اند. حالا این آقا بدفاع از او برخواسته و اظهار لَحیّه فرموده‌اند که "از این روی‌داد، قلب بزرگان و وجدان یک ملت به درد آمده است".

باید از ایشان پرسید:

کدام ملت و کدام بزرگان؟

مسلمن بزرگان مورد نظر ایشان، همانانی هستند که فتوای قتل‌های زنجیره‌ای را صادر فرموده‌اند و نفس هر دادخواهی را با به غُل و زنجیرکردن در اوین، بند می‌آوردند। همانانی که دگراندیشان را بار "رد صلاحیت‌های گتره‌ای، از شرکت در انتخابات محروم می‌دارند.

اما در مورد ملت، من از منظور ایشان چیزی سر در نمی‌‌کنم.

و بیاد همکارم، زنده‌یاد سید احمد ابطحی می‌افتم در دورانی جوانی‌ام، زمانی که پکی محکم به سیگار زرش زد و گفت:

ممد جان! ما ملت بدبختی هستیم، چرا که قانون نه از نظر واضعانش محترم است و نه از نظر مجریانش। در آلمانزن "بدکاره‌ای" بغل دست ایرانی فاسق‌اش که راننده‌گی می‌کرد، نشسته بود। نیمه شب بود و راننده توجهی به چراغ قرمز نکرد। فردا صبح همان زن "بدکاره" عمل خلاف هم وطن را به پلیس گزارش کرد।

و امروز خود شاهد واقعی این داستان می‌شوم.