۱۳۸۸ شهریور ۲۷, جمعه

اندر احوالات زمانه

سخنرانی رهبر و انتساب شیوه‌ی کشورداری خودش به ولایت امام علی، مرا بیاد جوکی انداخت که در اوایل انقلاب که خلخالی و همپالکی‌هایش، تر و خشک از دم تیغ "اسلام" می‌گذراندند، انداخت. داستان از این قرار بود که پیر مردی ارمنی در خیابانی قدم می‌زد و با صدای بلند می‌گفت: خدایا شکرت که امام آمد! رتذی یقه‌اش بگرفت که: بد ارمنی! تو دیگر چرا این ذکر گرفته‌ای؟ پاسخ داد: نشنیده‌ای فرمایش سعدی را که گفته‌است: شکر نعمت، نعمتت افزون کند/ کفر، نعمت از کف‌ات بیرون کند! هیچ فکر کرده‌ای که اگر شمر آمده بود چه بروزگار این ملت می‌آورد؟ امروز با ولایت معظم رهبری و رئیس جمهور دروغ‌گویش، همان بلایی به سر مردم ما آمده‌است که مرد ارمنی از آن وحشت داشت.

5 نظرات:

شهربانو در

خیلی کنجکاوم به این که اگر مولا علی می آمد و اینها رو می دید چه می گفت؟

میتینگ در

درود
نه به صد آب که رنگش به صد آتش نرود
آنچه با خرقه ی زاهد می انگوری کرد

بامداد راستین در

جالب بود

ناشناس در

سلام محمد جان
حتما بیاد داری شاه هم خودش را با شخصیت کم نظیری چون کورش مقایسه کرد!
هرمزممیزی

بهنام در

راستش من رو هم یاد جوک دیگه ای انداختین که: یارو می گه "امسال حتما بیایین تو حسینیه ما آخه می خواد همه چی جدید بشه. می گن یعنی چی. می گه امثال قراره امام حسین بزنه دخل شمرو بیاره. و چه حالی می کنیما."
و البته در واقع شاید منظور این بوده که شمر و امام حسینش اسمشون عوض می شه. اونوقت می شه تاریخ رو جور دیگه ای خوند. و گفته بشه که اونی که قدرت داشت اتفاقا برحق هم بود.

ارسال یک نظر