ما کجاییم در این بحر تفکر، تو کجا؟

ما کجائیم در این بحر تفکر، تو کجا؟

دوستی ‌گفت:
ناظمِ دبستانِ دخترم، تلفنی احضارم کرد. نگران راهی مدرسه شدم. دخترم با چشمان اشگ‌آلوده جلوی دفتر دبستان، منتظرم بود. دل‌داری‌ش دادم و با هم وارد دفتر دبستان شدیم.
مدیر مدرسه که خانم جوانی بود، با لحنی ناخوش‌آیند مورد خطابم قرار داد و گفت:
خبر داری دخترت وسایل ممنوعه به مدرسه آورده؟
د‌لم هُرّی ریخت. با نگرانی پرسیدم:
چه وسیله‌ی ممنوعه‌ای؟
خانم مدیر ماژیکی را از روی میز‌ش برداشت و به من نشان داد.
زمانی که علت ممنوعیت قلم ماژیک را جوبا شدم. فرمودند:
این بچه‌های بی‌ادب، با ماژیک علیه من به در و دیوار مدرسه شعار می‌نویسند.
گفتم:
فکر نمی‌کنید دلیل شعار نویسی علیه شما علتی داشته باشد؟ شاید ایراد در شیوه‌ی مدیریت شما باشد. شعارنویسی ناشی از ترس است. اگر ترس از تنبیه نباشد هم بچه مشکلش را با شما مطرح می‌کند و هم شعارنویسی هم قطع می‌شود.
مدیر در عوض دخترم را از مدرسه اخراج کرد.
بعد فهمیدم دلیل مدیریت خانم شهادت شوهرش در جنگ بوده است.
درد دل این دوست مرا بیاد تغییر قانون مدیریت مدارس سوئد در سال۲۰۱۲ انداخت.
در آن‌سال، وزیر مدارس سوئد با پیش‌نهاد تغییر قانون مدیریت مدارس نماینده‌گان مردم در مجلس را مورد خطاب قرار داد و گفت:
مدیریت مدرسه هم شغل مهمی است و هم یکی از مشکل‌ترین مشاغل موجود است. شوربختانه تا کنون توجه کافی به این مهم نشده است. مدیران مدارس ما آموزش لازم برای تصدی این پست مهم را ندیده‌اند.
از این‌رو با تقدیم این لایحه پیشنهاد می‌کنم هر مدیر تازه‌استخدام، موظف به گذراندن یک دوره‌ی سه ساله‌ی ضمن خدمت فرمائید تا او شایستگی کامل تصدی پست مدیریت مدارس را دارا شود.

جمعه ۲۰ شهریور  ۱۳۸۸ خورشیدی